Wisselende taferelen onderweg in Marokko

We proberen een indruk te geven van de landschappen waar we doortrekken op onze toer van Fès naar Beni Mellal. We nemen van Fès naar Meknes de snelweg om vandaar via een bergroute naar Khenifra te gaan. We kiezen niet voor de snelle route, die als rode lijn op de kaart staat maar de met blauwe pen gemarkeerde route. (De oostelijke blauwe lijn reden we eerder van Midelt naar Fès.)  De foto's zijn voornamelijk met de dashcam gemaakt. Dat verklaart de weergave. 

Deels trekken we door het Hoge Atlas Nationaal Park.  De weg is geasfalteerd, twee- en eenbaans. Het landschap is afwisselend zoals wij dat kennen. Hoge bergen, heuvels, dieper uitgesleten rivieren die bijna allemaal droog staan. Regelmatig staan er bij iedere oversteek van een brug of duiker borden en bij een wegsplitsing dat je nog maar 60 km mag rijden.  De controle van Marokkaanse politie met een laser gun zien we op onze route 4 keer. Soms is het verwarrend of je 60 of 80 mag rijden. Wij houden ons na onze ervaringen op vorige ritten altijd aan de laagste limiet.

Bij het kleinste dorp staat bijna altijd een moskee en in veel gevallen ook een school, die herkenbaar is aan de vele kleuren. Fietsers zien we weinig. Alleen in de steden en dorpen zien we regelmatig dockers (driewielige brommers met een bakje achterop). Bijna overal staan mensen met tassen en zakken langs de weg. Ze wachten op een van de vele taxi’s of één van bussen.

Een enkeling krijgt een lift van een gewone passant. Kuddes schapen en geiten worden langs de weg geweid. In de meer groene gebieden (meer verbouw van graan en gras) zien we spaarzame koeien. Ezels zijn er genoeg, ook op de weg.

In Khenifra zijn we op het moment van het gebed. Bijna alles is gesloten. We kiezen hier voor de bergroute naar Béjaad. Het is een smallere weg, het asfalt is deels weg of afgebroken aan de randen. We rijden door kleine dorpen, soms sluipdoor kruipdoor. Een grote zwaar beladen vrachtwagen kruipt er ook doorheen. We zitten er een hele tijd achter. Tot in een scherpe bocht een Marokkaan met grote snelheid de bocht heeft genomen en een busje in de flank heeft geraakt. De vrachtauto kan er schommelend langs en geeft ons daarna de ‘ruimte’ om te passeren. Het gebied is een grote vlakte die roodbruin kleurt. Het lijkt eindeloos met een wazige achtergrond.

Y            

Vanaf Béjaad nemen we gepland weer snelweg om bij Beni Mellal te komen. We moeten dan nog ongeveer 80 kilometer naar Ouzoud maar door de lage zon op de voorruit kunnen we geen mooie foto’s meer maken. We zullen teruggaan om van dit bergachtig onderdeel van de reis foto’s te maken. We rijden ook een piste waar de weg steeds smaller wordt. Tegenliggers moet je van ver de ruimte geven.

Een update van Liesbeth: ‘Ik kan weer meer, maar ik doe toch een aantal keren teveel. En dat betekent weer een stapje terug. Het gaat echt vooruit, maar het zal nog wel even duren. Het heeft meer tijd nodig voordat ik met de linkerarm weer alles kan.’