Spookcamping?

5 januari 2023 - Mengoub, Marokko

Spookcamping?

Ons nieuwe reisdoel, checken van de campings, is een schot in de roos. Na de ‘verdwenen’ Pandacamping bij Bouarfa, hebben we o.a. bij Park4night een camping gevonden die aan onze verwachtingen kan beantwoorden. Onze verwachtingen zijn in Marokko niet hoog, maar na het lezen van een recente review van november 2022 gaan we op weg uit  hotel Clim Oriental.

Kort samengevat zegt de review over camping La Ferme: eigenaar Abdou is vriendelijk en gastvrij. Hij beheert een boerderij die hij graag laat zien aan zijn gasten. Op de camping zijn meerdere plaatsen. Voor tochten in de omgeving is  een zoon de aangewezen gids. Een tajine of couscous kan worden geserveerd. ’s Morgens brood en pannenkoekjes. Vriendelijke ontvangst met nootjes en thee.

Mengoub is niet veel meer dan een moskee met  een paar huizen. In één van de huizen is een winkel, annex  koffiehuis, en er liggen  oud ijzerwaren, alles onder de naam Café restaurant Ali. Een 500 meter voor Mengoub is vanaf Bouarfa aan de rechterkant de inrit naar La Ferme. We komen binnen door een grote poort, rijden langs een huis in aanbouw en komen bij een werktuigstalling. Daarvoor is een grote betonplaats, waar 10 stopcontacten wachten op aansluiting.

Er is geen ontvangst of meldmogelijkheid. Na een 10 minuten komt een man op een bromfiets naar ons toe. Nee, hij is niet de eigenaar. Maar we kunnen hier staan en als we willen ook morgen brood krijgen. En er is een winkel in het dorp. En ja, er is een wasmachine.

We staan op een biologische boerderij, maar daar merken we verder niets van. Het uitzicht is niet uitnodigend te noemen. Als voorzieningen is er een douche, een wc en een gecombineerde douche/wc. In de douches blijkt het water te zijn afgesloten. De wasmachine is niet aangesloten en het ziet er ook niet naar uit dat het in de werktuigberging kan gebeuren. Het water is niet drinkbaar.

Een paar werknemers van het land komen twee keer langs. Ze spreken nauwelijks Frans. Dat is in deze regio normaal, Arabisch is de voertaal. Er komt geen eigenaar. We zitten heerlijk in de zon. Dus wie doet ons wat.

camping La Ferme Uitzicht La Ferme

Om half vijf komt een Landrover Defender naast ons staan. Een Engelsman, Clive, stapt uit. We begroeten elkaar. Een werknemer die al een tijdje op een paaltje zat om de schapen in de gaten te houden komt ietwat verlegen naar ons toe. Bent u de chef,  vraagt Clive. Er wordt nee geschud. De chef Abdou is er dus niet. Zoon Amal hebben we ook niet gezien, zegt Wim. Die zal wel on tour zijn, zegt Clive, die ook de review blijkt te hebben gelezen.

We besluiten af te wachten. Wij gebruiken stroom. Clive is zelfvoorzienend. Had een douche gehoopt te vinden na 7 dagen ‘on piste’. Zodra het donker  wordt daalt de temperatuur snel. ’s Nachts is het in de wagen -3, daarbuiten -5. Wij hebben het niet koud in onze huifkar met de tent. Clive schakelt zijn standkachel in. Vervelender zijn de drie herdershonden die het terrein bewaken. Ze liggen een honderd meter vanaf de kampeerplekken aan de ketting. Vanaf het moment dat het donker is gaan ze om toerbeurt blaffen. Honden iets verderop reageren, met als gevolg een concert. Dat zal met korte tussenpozen van een uur de hele nacht doorgaan. Het is irritant, maar hondengeblaf ’s nachts  is in Marokko normaal, zegt Liesbeth. Wim zegt om 7 uur ’s morgens, nog lekker onder het dekbed liggend, dat de combi van spookcamping en hondenconcert hem niet langer trekt.

mengoub een beetje fris 

Om half 10 is de zon hoog genoeg om ons te verwarmen. We nodigen Clive uit voor een kopje koffie. Hij is voornamelijk op pistes met zijn terreinwagen. Vindt de gang van zaken hier ook vreemd. Er komt niemand, ook geen brood. Bij het huis in aanbouw is niemand. Een werknemer loopt langs en gaat naar de beesten. We zijn niet geregistreerd, zeggen we tegen elkaar. We besluiten allebei te vertrekken. Normaal gesproken niet zonder te betalen, maar het is hier minimaal tot niets. Clive oppert dat hij met zijn Defender voorop gaat en dat wij volgen. We rijden het terrein af, nadat we zwart hebben gekampeerd. Ook een ervaring om te beschrijven. Clive zal een pisteroute gaan rijden. Wij gaan naar Boudnib. Om daar een aangeduide camping te checken. La Ferme krijgt van ons in deze check het duimpje naar beneden.

6 Reacties

  1. Wilfried:
    5 januari 2023
    Het klinkt als een echt avontuurlijk leven, hopelijk ietsje meer luxe de volgende keer.
  2. Ina:
    5 januari 2023
    Wordt al wel een bijzondere reis zo. Nu hopelijk op naar een goede camping...xxx
  3. Marie Anne:
    5 januari 2023
    Kijk kamperen is niet bepaald een favoriete bezigheid van mij maar jullie verhaal lezend zie ik er voor altijd vanaf 🤣🤣
  4. Elly:
    6 januari 2023
    Hihi zwart kamperen ook weer iets anders dan normaal. Hoop dat de volgende camping iets meer comfort zal bieden een warme douche is wel fijn met zulke koude nachten.
  5. Jo Huijsman:
    6 januari 2023
    Oei een tegenvaller na de vorige prachtige camping.
  6. Wolffensperger:
    6 januari 2023
    Soms zit het mee en soms zit het tegen. Maar een reisavontuur blijft het, op naar een camping met enig comfort en een lekkere warme douche!