kiwi wili glimmend

Donderdag 26 januari gaan we met Realjourneys uit Te Anau naar de Glow Worm Caves. Ze liggen aan de overzijde van Lake Te Anau.  

De grotten zijn miljoenen geleden ontstaan toen een rivier van Mount Murchinson zich een weg ging banen door de rotsen naar de zee. Jarenlang is men op zoek geweest naar deze onderaardse ‘rivier'.  Men wist waar water de berg in ging, maar de rest was een mysterie. In 1948 ontdekt een geoloog na veel speurwerk een deel van de ingang. Maar de echte grotten worden pas ontdekt als hij zwemmend tegen de stroom in de eerste onderaardse ruimten weet te bereiken.

In hetzelfde gebied werd een zeldzame vogel, de takahe, gevonden waarvan werd aangenomen dat hij was uitgestorven. Takahe is een hoenderachtige en kan net als de kiwi niet vliegen. Een takahe houdt zich op in lage struiken en grasland. Het Department of Conservation heeft zich ingespannen voor de bescherming van de soort. Fretten, wezels en hermelijnen zijn het meest verantwoordelijk voor de teruggang in aantal. In het Bird Sanctuary in Te Anau zijn takahe in een beschermde omgeving om de soort uit te breiden. Takahe zijn graseters en de ouder voedt de jongen. 

Lange tijd was er gegist naar de Maori naamgeving van Te Anau. Maori duiden altijd een naam aan met een verwijzing naar plaatselijke omstandigheden. Doordat de wervelende ondergrondse rivier en de grotten waren ontdekt kwam de oplossing: Te Ana Au, de grot van de wervelende stroom. De Maori waren dus bekend met de grotten.

Het grottenstelsel is 6,7 km lang en begint op de berg Murchinson.

Speleologen kunnen afdalen in de ruimten. Vrij hoog in het gangenstelsel  is een koningsgrot. Het onderste deel (250 m) is toegankelijk gemaakt voor toeristen.

Bruggen, overgangen, platforms en aangepaste verlichting zorgen voor een veilige passage.

Glimwormen zijn kevers  die aan hun staarteinde een lichtgevend orgaan hebben. De chemische stof die dat veroorzaakt wordt toepasselijk luciferine genoemd. Eitjes, larven, poppen en kevers hebben allemaal de lichtgevende eigenschap. Alleen in complete duisternis gaan de lichtjes gloeien om daarmee insecten .(zandvliegen en motten) te lokken. Maar ook om de mannetjes te lokken, zodat het nageslacht verzekerd wordt. (Het leven daarvoor is maar kort.) De kevers hebben geen mond of bek. Met een speciale stof doden ze de aan de eitjes klevende insecten, die ze vervolgens via hun staartorgaan kunnen 'leegslurpen'. 

De levenscyclus van de glimworm is weinig boeiend. De eitjes worden (in 20-24 dgn)  larven  De larven  worden (in 9 mnd) pop, die na 12-14 dgn ontpopt tot kevers  die maar 2 (de mannetjes) tot 5 (de vrouwtjes) dagen leven.  Onder het lichtgevend orgaan scheiden de glimwormen eitjes af, die als vislijntjes aan elkaar blijven hangen. 

Om de glimwormen te zien moeten de toeristen in het duister langs de wanden waar de glimwormen actief zijn. Daarvoor is een bootje aanwezig, waarin maximaal 12 bezoekers tegelijk langzaam over de waterstroom langs de glimwormen worden getrokken. Licht en geluid zijn verboden, foto en video opnames ook. De foto’s zijn van de site van de organisatie en voor een deel van internet.

De tocht naar het bootje is al imponerend. De doorgang is soms nauwelijks één meter. 

Met donderend geweld raast de onderaardse rivier onder de loopbruggen door.

Op sommige plaatsen komt het water met kracht uit de wand.

Bij een platform is een grote kolkende poel te zien.

Op deze plaatsen kan er nog licht worden gemaakt of is er schaarse verlichting. Achter de plaats waar wij de meeste glimwormen zien moet men 40 meter tegen de sterke stroom in zwemmen om de volgende holle ruimte te bereiken.

Het is een mooie korte tocht. Af en toe lijkt het net een deel van de sterrenhemel die in de rotsen hangt.

Het eindpunt waar de meeste glimwormen te zien zijn lijkt op de Melkweg. Een boeiende ervaring die eigenlijk nergens mee te vergelijken valt. Of het moeten vuurvliegjes zijn, die dezelfde eigenschap hebben. Glimwormen komen op veel plaatsen in de wereld voor. In Nieuw Zeeland zijn er op zeven plaatsen Glow Worm Caves.