kiwi wil auckland museum

Vanuit de camping vertrekken we zondag 18 december ’s morgens om kwart voor tien al naar het Auckland museum, ook wel Auckland War Memorial Museum genoemd. Op zondag rijden de bussen minder frequent. We gaan dus met Clussie. Parkeren bij het museum is geen probleem; het museum ligt in een prachtig park. Parken worden in Nieuw Zeeland net zo gebruikt als in Canada en Amerika. Families gaan er naar toe, spelen er, eten er, brengen er hun vrije tijd door. Over grasvelden mag men lopen en spelen.

Het museum is om 10 uur open. We zijn dus mooi op tijd. We nemen een ticket alleen voor het museum, de Maori presentatie willen we gaan zien bij  Waitangi Treaty grounds. Het thema van dit museum is “Our People”.

Voor ons is het belangrijkste gedeelte de geschiedenis van het Maori volk. Op de begane grond sta je hier meteen midden in. De eerste aandacht gaat uit naar een Maori gemeenschapshuis,

en een lange Maori kano, een waka,

zoals we die ook al in Leiden in het Volkenkundig Museum hadden gezien.

Langs de zijranden wordt op een prachtige manier de geschiedenis van de Maori weergegeven. Heel informatief, goed en beeldend uitgelegd. Gebruiksartikelen, foto’s en video’s. Prachtig houtsnijwerk is te zien in allerlei gebruiksvoorwerpen. Al kijkend en lezend krijgen we steeds meer bewondering voor de Maori bevolking. Het lijkt een volk dat leergierig is. Komend van de Polynesische eilanden hebben zij met vallen en opstaan moeten ontdekken welke zaden, groentes, bloemen wel levensvatbaar waren in dit nieuwe land. Met middelen die hen ter beschikking stonden maakten zij hun nieuwe wereld, bouwden zij hun cultuur op. Zo zien we hier de voorlopers van de Teva sandalen.

We mogen het Maori gemeenschapshuis in als we onze schoenen uitdoen.

We zien een en al houtsnijwerk. Hun snijwerk is kenmerkend (zie de foto’s), je ziet de beeltenis van Kupe, de eerste belangrijke voorvader. De wanden zijn geweven van bamboestokken en versiert, met een soort kruissteek. De ogen zijn ingelegd met paarlemoer. Iedere gemeenschap/tribe heeft een eigen gemeenschapshuis.

Het museum heeft op de eerste etage een goed overzicht van de flora en fauna in Nieuw Zeeland. Veel vogels lijken herkenbaar maar zien er toch anders uit. De mus, de lijster en de merel zijn het meest zoals bij ons. Er is een levenscyclus van de kiwi te zien. Verbazingwekkend hoe groot het ei van deze vogel is.

Er stond ook een struisvogel grote  Moa, terwijl het een kip is, die niet kon vliegen.

Er wordt veel aandacht besteed aan het ontstaan van Nieuw Zeeland en de ligging ten opzichte van de andere werelddelen. ​

Het oorspronkelijk volk van Nieuw Zeeland kwam over land en over zee uit alle delen van Polynesië. De talen zijn verwant zoals op de jeugdafdeling beeldend werd weergegeven met de verschillende namen voor b.v. kano: waka, vaka, a’ka, aka.

Ook de werking van de vulkanen wordt uitgelegd; er is een heel indrukwekkende presentatie over een vulkaanuitbarsting.  Nieuw Zeeland is ontstaan door de uitbarstingen van 48 vulkanen. In een  afgesloten kamer kun je een aardschok voelen terwijl op een televisie te zien is, hoe een uitbarsting gevolgd wordt door een vloedgolf. Je hart staat even stil… Deze foto  laat zien wat er met de aardlagen gebeurt door aardbevingen.

De bovenste verdieping over de oorlogen hebben we even niet meer in ons opgenomen. Na 4 uur museum hadden we even frisse lucht door onze grijze cellen nodig en zijn we naar het hoogste punt in de omgeving gereden: Mount Eden. Een oude vulkaan met prachtig uitzicht over de stad met voor ons alle herkenbare punten: Skytower, Water Front, Harbourbridge en Devonport.