Sint Petersburg de stad

25 juni 2019 - Sint-Petersburg, Rusland

We naderen via drukke autowegen en de A 118  de stad Sint Petersburg. Op ruim 20 kilometer afstand passeren we al de aanduiding dat we op het grondgebied zijn. Kolossale en kleurrijke hoge flatgebouwen rijzen links en rechts van de wegen op. Het verkeer is chaotisch. Russen rijden hard en naar het lijkt roekeloos. Men haalt aan alle kanten in en op de aanrijroute zien we drie keer midden op de weg een aanrijding door invoegende auto’s. Oude trucks, gammele auto’s, zwaar stinkende en zwart walmende diesels,  het raast allemaal op de ringweg of het staat ineens stil midden op de weg. Afritten moet je op tijd voorsorteren. Het is alsof je op een mini Périferique in Parijs rijdt. De meest linkse baan blijkt de veiligste en de snelste dus daar rijden wij ook.

Onze camping ligt centraal in de stad, de parkeerplaats bij een hotel (Elizar); een gebruikelijke kampeervoorziening in Rusland. Als het meezit heb je een douche en toiletten. Dicht bij een metro en een klein winkelcentrum. Ideaal. We hebben het adres ingetikt op onze navigatie Truus. Ze heeft moeite het adres te vinden, dus google maps er bij. We worden een straat ingestuurd die geen verbinding meer heeft met het vlaggetje. Terug de grote uitvalsweg op. We gaan tweemaal rechtsaf  een  volkswijk met smoezelige flats in. ‘Ligt hier ons hotel?’. En jawel: we zien een ketting en een poort en daarachter hotel Elizar. Er staan campers dus we zitten goed. Direct naast de parkeerplaats is een ijzeren poort, die naar de zijkant van het hotel leidt. We rijden er in, maar zien alleen een hekwerk voor ons. We parkeren de auto  om naar het hotel te lopen. Oeps, de poort is automatisch gesloten achter ons. Dan maar door de kleine poort: ook op slot. We zijn achter het  ijzeren gordijn.  Er overheen klimmen zoals we in Lhasa deden toen we een dicht hek troffen bij ons hotel is geen optie. Een vriendelijke bewoner kijkt naar ons kenteken en naar ons. Gelukkig spreekt hij enigszins Engels. Hij maakt duidelijk dat we weer terug moeten naar de uitvalsweg en dan door een smalle poort op het terrein kunnen komen. Hij gebruikt zijn zendertje om ‘Sesam open U’ voor ons te doen. Pff, we bereiken het hotel.  Er staan 13 Italiaanse campers, die als camperclub de stad bezoeken.

Sint Petersburg is een  stad die leeft. Bruisend, kleurrijk, rommelig, veel gouden koepels, majestueuze gebouwen, rijke historie, veel groen en vriendelijke mensen. Al eerder door Deense vikingen als handelsplaats gebruikt, maar door tsaar Peter de Grote tot hoofdstad van het rijk gemaakt. Peter I is als 10 jarige tot tsaar getroond en heeft gezien hoe de machthebbers (de Strelsti revolte) zijn hele familie vermoord hebben. Zijn haat tegen Moskou is mede daarop gebaseerd. Tsaar Peter is op het buitenland gericht en het ontwerp voor de stad is daardoor sterk beïnvloed.  De Amsterdamse grachten hebben nog enige tijd model gestaan. 

Het openbaar vervoer is uitstekend. Voor 0,45 roebelcent (= € 0,06) koop je een muntje (token) en daarmee kun je zolang je binnen de metro blijft onbeperkt reizen. Er zijn geen zones. Wij stappen uit bij de drukke hoofdstraat Nevski Prospekt en vallen van de ene in de andere verbazing. Grote gebouwen, gouden koepels, kolossale zuilen, file van rondvaartboten in de grachten, massa’s toeristen en russen op straat, grootse pleinen en als klap op de vuurpijl het immense Paleisplein, waar omheen de overige gebouwen van de Hermitage deels  in een halve cirkel gegroepeerd staan.

Wij zijn na zaterdag Hermitage op  zondag naar de Petrus en Paulusvesting: een ommuurd gedeelte van de vesting zoals die in 1703 was. Centraal staat de Petrus en Paulus kathedraal. Een mooie kerk met kroonluchters en wandschilderingen. Alle Romanovs liggen hier opgebaard in marmeren tombes. Ook de ‘restanten’ van Nicolaas II en zijn familie zijn uiteindelijk bijgezet. Het meest indrukwekkend is de gevangenis waar veel politieke gevangenen in isolatie werden opgesloten. Het zijn voor onze begrippen grote cellen, waarin steeds één persoon gevangen zit. Van bekende gevangenen is een foto en korte beschrijving bij hun celnummer. De delicten die beschreven worden variëren van deelnemen aan opstand, opruiende activiteiten tot mislukte moordaanslagen. Veel gevangenen eindigen voor het vuurpeloton of aan de galg, meestal afgevoerd door Doodspoort. Een enkeling is vrijgekomen, waaronder Maksim Gorki (schrijver en betrokken bij de Revolutie van 1905). Ook de laatste Romanovs zijn na hun arrestatie in 1917 tijdelijk hier gevangen gezet.

Izaäk kathedraal interieur Petrus en Pauluskathedraal vooraanzichtPetrus en Pauluskathedraal preekstoelPetrus en Pauluskerk graftombes RomanovsPetrus en Pauluskerk linkerkant iconostasePetrus en Pauluskerk Iconostase Petrus en Pauluskerk interieur plafond Petrus en Pauluskerk zijaanzicht

We gaan hierna, zoals onze gids Anna al zei, naar het pronkjuweel: de Kerk van de Verlosser op het Bloed, ook wel Opstandingskerk genoemd. De kerk is gebouwd op de plaats waar tsaar Alexander II in 1881 is vermoord. Het is een heel kleurrijke kerk, van buiten en van binnen, door het gebruik van 20 verschillende mineralen, die in muren, iconen, lijsten, vloeren en torens zijn verwerkt. De veelkleurige torens zijn bedekt met juweliersglazuur. Alleen al aan de buitenkant is 7000 m2 mozaïek verwerkt. Het is een groot contrast met de neoklassieke en barokke gebouwen. Het interieur is van ‘hetzelfde laken een pak’. We zijn beduusd, verwonderd, enthousiast, overweldigd. Dit is de kers op de taart.

Kerk van de Verlosser op het Bloed oostzijde    Kerk van de Verlosser op het Bloed mozaïek buitenkantKerk van de Verlosser op het Bloed hoektorenKerk van de Verlosser op het Bloed dakkoepel mozaïekKerk van de Verlosser op het Bloed plaats waar tsaar Alexander werd vermoord

                     Kerk van de Verlosser op het Bloed koepeldetail  Kerk van de Verlosser op het Bloed Heilige Deur Kerk van de Verlosser op het Bloed Kapeldetail      

Kerk van de Verlosser op het Bloed fragment hoofdaltaar  Kerk van de Verlosser op het Bloed middenschip

Op het Paleisplein is de afgelopen dagen een groot podium opgebouwd. Op zondag 23 juni is er ’s avonds vanaf 10.00 uur ‘graduation festival  Scarlet Sails’ voor alle afgestudeerde voortgezet onderwijs studenten. Het hele plein en grote delen van  de Neva kade en bruggen zijn daarvoor afgezet. Publiek krijgt geen toegang. Het festival vindt jaarlijks plaats en is gekoppeld aan een grote vuurwerkshow op de Neva vanaf 2 uur om daarmee de ‘witte nachten’ te vieren.  Het is autoloze zondag vanaf 4 uur ’s middags op de Nevski Prospekt. Muzikanten en publiek vullen de winkelstraat. Terrassen zijn overvol. Het weer is fantastisch. ‘Wat een feest zal dat worden.’ Wij besluiten nog even te blijven. Gaan bij Eurasia lekker eten en wat drinken. Gezellig en genieten van de sfeer. Op de camping (hemelsbreed op 4 km afstand)  horen en voelen we in onze huifkar het bulderend geweld van het vuurwerk. Door de hoge flats is er helaas niets van te zien. Het is bijzonder om het niet meer echt nacht te zien worden. We kennen dat al van onze Finlandreis, maar het blijft een speciale ervaring. Als we boven de poolcirkel komen zal straks de zon helemaal niet meer onder gaan.

Nevski Prospekt autoloze zondag

Op maandag hebben we het plan naar Peterhof te gaan. In de stad merken we dat Hermitage dicht is. Overal worden kaartjes voor Peterhof aangeboden, maar we checken het en zien dat Peterhof ook maandag gesloten is. Holy moly, niemand vermeldt dat, als ze maar kunnen verkopen. De tuinen zijn wel open, maar dat gaan we niet doen. De Sint Isaac kathedraal staat ook op ons lijstje waar je ook de toren kunt bezichtigen. Braaf in de rij voor de tickets. Wim heeft een dame voor zich die dacht wel met een mooi praatje met een voor hem staande Russin wel voor te kunnen dringen. Mooi niet. We doen eerst de kerk en dan de toren. De kerk is weer prachtig: veel schilderijen, beelden en iconen, veel zijn meer dan levensgroot, deels geverfd, deels goudbrokaat. Boeiend en beeldend is de manier waarop wordt uitgelegd hoe de 48 kolommen van ieder 118 ton zijn opgetakeld met een houten constructie en touwlieren. Wel met de kanttekening, het lukt alleen met inzet van 2500 slaven en dwangarbeiders.

Izaak kathedraal foto uit boek     

     Izaäk kathedraal plafondIzaäk kathedraal doorkijk Izaäk kathedraal Iconostase Izaäk kathedraal kroonluchterIzaäk kathedraal boog  Izaäk kathedraal Heilige Deur Izaäk kathedraal gewelfsboog Izaäk kathedraal kroonluchter en koepel   Izaäk kathedraal houtconstructie zuilenplaatsing

Hierna volgt de koepel. We staan boven alle gebouwen op de torenomgang. Het is er deze dag erg winderig. Het uitzicht is wijds en aan de kant van de oude stadskern is er prachtig zicht op de grootse gebouwen en gouden torens/koepels. De Hermitage met de groene daken en gouden kerktoren tekent zich af. We maken foto’s en willen op een terras nog wat drinken. Tot we ons realiseren dat het metrostation Gostiny Dvor (Grote Bazar) binnen een kwartier  voor onderhoud 2 ½ uur dicht is. We hebben dat al de eerste dag ervaren, dus nemen we nog snel de metro.

Izaäk kathedraal kleine hoektoren   Izaak Kathedraal uitzicht op Hermitage

We hadden nog het plan naar Peterhof en tuinen te gaan, maar beseffen ons dat we ‘vol zitten’. We hebben de topics van ons lijstje gezien. We hadden nog graag in het kader van onze thematiek het Smolny klooster en instituut bezocht omdat daar de geschiedenis van de Revolutie uitvoerig aan bod komt. Het blijkt, in tegenstelling tot de aanbevelingen, alleen op afspraak en slechts ten dele te bezichtigen. We verlaten Sint Petersburg na vier intense dagen. We voelen ons ‘verzadigd’, niet van nooddruft, maar door de veelheid aan indrukken.

Foto’s

5 Reacties

  1. Dirk batenburg:
    27 juni 2019
    hoop goud of anderzins de gewone man heb niets of nauwelijks iets te eten.
    waar hebben we dat eerder gehoord.
    het is weer indrukwekkend
  2. Thijs:
    27 juni 2019
    Jullie ervaringen met het ijzeren gordijn spreken al als boekdelen!
  3. Jo Huijsman:
    27 juni 2019
    Vier bijzondere dagen.
  4. Jeanette de Vries:
    28 juni 2019
    Wat een gigantische hoeveelheid aan indrukken hebben jullie de laatste dagen ervaren. Heerlijk om te lezen.
    Nu even bijkomen en dan het volgende avontuur en natuurlijk verslag.
  5. Anne:
    30 juni 2019
    De foto's alleen al laten mij verbijsterd kijken naar de aangebrachte rijkdom in en op kerken en paleizen, het life zien moet overdonderend zijn. En dat met de geschiedenis van het land in je hoofd. Zeer goed te begrijpen dat er verzadiging is na zoveel overvloedige beelden.