kiwi wili mount cook

Op 2 februari wagen we het erop: we gaan naar de bergen.  De weervoorspellingen zijn voor donderdag goed.  We rijden naar Mount Cook Village. De weg van Wanaka naar Omarama is prachtig. We rijden over de Lindis-pass en stoppen om daar foto’s te maken.

Wij slaan bij Omarama af naar Twizel om langs meer Pukaki naar Mount Cook Village te rijden. De weg van Omarama naar Twizel is minder mooi. Vlakker, kaler en eentoniger. Het Pukaki meer is prachtig lichtblauw gekleurd. Dat komt doordat het hoofzakelijk gevoed wordt door gletsjerwater. In dit gebied zijn er meer blauwe meren, waaronder het 50 km verderop gelegen Lake Tekapo. Het water van het meer wordt bij Twizel gebruikt voor de opwekking van stroom. De centrale is weggewerkt in de rotsen, slechts zichtbaar in het landschap door een kanalenstelsel. Bij Twizel is een broedkolonie voor een zeldzame steltloper: Black Stilt. Maar zoals veel in NZ is ook dit een commercieel gebeuren.

Het is prachtig weer en we zien de witte bergketen van Mount Cook, in het Maori Aoraki, al van ver.

 de eerste blik op Mount Cook

 de weg loopt door in het water van Lake Pukaki

 Mount Cook 

Er ligt in verhouding weinig eeuwige sneeuw op, als we het vergelijken met de alpentoppen. Mount Cook heeft nog de meeste sneeuw. Het is met 3724m de hoogste berg van NZ, zelfs van het werelddeel Australië. (Mount Cook verloor in 1991 40m van haar hoogste top door steenval.) In het gebied zijn ca 140 hoge (> 2000m) toppen, die allemaal deel uitmaken van Mount Cook National Park.

Mount Cook heeft drie toppen.  De tweede hoogste berg in het gebied is Mount Tasman (3497m). Daarmee de belangrijkheid van de ontdekkers duidelijk onderstrepend, maar tegelijk ook schrijnend vastleggend dat het de settlers zijn die deze namen bepalen. ‘Mount Maori’ volgt pas veel lager in de bergtoppen ranglijst.

   Aoraki

We gaan eerst informeren bij het DOC Mount Cook Informatie Centrum. Het is een modern en goed gedocumenteerd centrum. (Je kunt er zelfs alle op de bergen omgekomen klimmers in een bergboek opzoeken.) Daar horen we dat grote tracks worden afgeraden vanwege het slechte weer. Er zijn twee toeristische ‘Must Do’ routes, die wel kunnen: Tasman Glacier Look Out en Hooker Glacier Look Out. Twee grotendeels al ver teruggetrokken gletsjers. Bezoek van een hut zit er dus niet in.

De Tasman Glacier is op korte loopafstand (45 minuten) die we donderdagmiddag nog kunnen doen. We hebben prachtig zicht op de omliggende bergen en Lake Pukaki. Na een  korte klim zijn we bij het uitzichtpunt.

Een grijswit Lake Tasman ligt voor ons. In het meer drijven nog een aantal kleine ijsschotsen die losgelaten zijn van de gletsjer. De gletsjer ligt een beetje verscholen door het zwart bruine dek van alle morenen. Maar je kunt op afstand toch wel de blauwe kleuren zien van het pakijs. Op het meer zijn  een drietal snelle bootjes (jetties), die toeristen tot vlak onder de gletsjer varen.

Een informatiebord laat duidelijk zien hoe hard de gletsjer terugloopt. In de afgelopen 21 jaar ruim 2 kilometer dik pakijs dat helemaal verdwenen is en waarvoor nu de witte zee in de plaats is. Dit proces zet zich door. In een grafiek is te zien dat het uitzichtpunt waar we nu staan in 1870 nog de ijsvloer van de gletsjer was die tot diep in het dal doorliep.

Vanaf het uitzichtpunt is er ook goed zicht op de Blue Lakes. Een viertal in het verleden blauw gekleurde meertjes, maar nu alleen nog groen. Vanwege het stoppen van de watertoevoer van de gletsjer komt er nu nog alleen maar regenwater in. En dat bevordert algengroei -> dus groen water.

Als we terug zijn bij de parkeerplaats gaat een bus Chinese toeristen naar boven.

Wij konden nog in alle rust naar boven en foto’s nemen.

We gaan hierna naar de camping White Horse Hill. Het is een DOC camping met een aantal basisvoorzieningen: koud water, toiletten en een grote kookhut. Op zich is dat luxe want op veel DOC campings is er helemaal niets. We moeten een registratiekaart invullen en het staangeld in een plastic zakje deponeren in een stalen bus. Het is een mooi terrein en we vinden een plekje met zicht op Mount Cook. We hebben ons warm eten al voorbereid (de vorige dag voor twee dagen gekookt) dus we kunnen snel met onze gasbrander ons eten klaar maken. Als het eten bijna klaar is komt een Chinese man naar Wim met de vraag of hij een foto mag maken. Een kokende man is kennelijk bijzonder.

De wind steekt op en wordt stormachtig met hele hard rukwinden. Op een gegeven moment vliegt er een koepeltent de lucht in. Gevolgd door een tweede koepeltent die helemaal plat waait. De kampeerders dachten dat het genoeg was hun tent met een paar stenen vast te leggen. Een harde les. De volgende morgen zien we dat één kampeerder op de houten bank in de kookhut heeft geslapen. Zijn tent was door de harde wind gaan doorlekken.

We maken voor we gaan slapen nog een foto van Mount Cook, waarvan de top steeds verder in de wolken verdwijnt.

Wij sliepen in Clussie perfect en zijn vroeg wakker. Het is anders dan we dachten niet koud in campervan.  Misschien daardoor was Liesbeth al voor 7 uur wakker om  de opkomende zon te zien. Mooie foto’s van de berg, de camping en het dal van Lake Pukaki. Mount Cook ligt al grotendeels in de wolken.

Om 9 uur zitten we al aan de warme thee. We willen kostte wat het kost de Hooker Look Out zien. We gaan rond half 11 op pad. De zon schijnt, maar boven de bergen hangt een grijze sluier. De tocht is niet echt steil. We moeten een aantal rotspartijen oversteken en een drietal bruggen over de kolkende Tasman River. Het zijn zweefbruggen en door de hevige wind wiebelen ze behoorlijk.

In het Informatiecentrum heeft Liesbeth gelezen over een zeldzame plant die langs het pad naar de Hooker Look Out is te zien. Het zou om een lelieachtige plant, Mount Cook Lily, gokken we. De naam blijkt te kloppen. Maar de plant die Wim eerst fotografeert is niet de goede.

 De naam moeten we nog opzoeken.

Het gaat om een plant van de Ranonkelfamilie, een boterbloem dus. Die hebben we gelukkig ook op de foto.

Bij de florabeschrijving van de Mount Cook Lily wordt dit ook erkend: de naam klopt niet met het plantengeslacht.

Naarmate we hoger komen zien we in de verte steeds meer grauwsluier boven de rotspartijen waar wij nog overheen moeten. Na de derde brug begint het licht te regenen. Niet veel en aanvankelijk te weinig om regenkleding aan te doen. We besluiten door te lopen. Om kwart voor 12 zijn wij bij de Look Out. Dan regent het gestaag.

Het is een prachtig grijswit meer met daarin nog een aantal grote ijsschotsen.

Eentje noemen we de sfinx. Het is ijswater en de schotsen zullen slechts langzaam ontdooien. We maken foto’s en gaan snel terug.

Op de terugweg komen we nog veel mensen tegen die naar boven gaan.

Een groot aantal helemaal niet gekleed op regen en veel met slecht schoeisel. Goudkleurige sandaaltjes van een Chinese (bruid?) en een Chinese dame in blauwe jurk die normaal gesproken op een gala wordt gedragen. Maar ook veel Chinese gezinnen die met hun kinderen helemaal naar boven gaan. Een beeld dat ons Chinabeeld behoorlijk bijstelt.

Als we terug zijn op de DOC camping is het beneden nog droog. De vooruitzichten zijn slecht. Wij hebben ons doel (Mount Cook) in aangepaste vorm gehaald. We zijn meer dan voldaan. We gaan niet zitten wachten tot het beter weer wordt. We gaan vrijdagmiddag nog door naar Lake Tekapo. Lake Tekapo is een mooi meer, maar verder stelt het niet veel voor. De camping was ronduit slecht. We hebben de Kerk van de ‘Good Sheperd’ bekeken. Binnen mogen we geen foto’s maken van het uitzicht op het meer. We begrijpen niet wat dat met eerbied heeft te maken voor een kerk die juist ‘met het oog op het meer’ is gebouwd.

Vrijdagavond 3 februari hebben we de balans op gemaakt. We hebben nog 11 dagen. Nu al door rijden naar Christchurch is geen optie. Daar zijn we in 2 dagen uitgekeken. Naar het noorden en het zuiden van het Zuidereiland is ook geen alternatief. We kiezen ervoor terug te gaan naar Wanaka. Van daaruit ligt bij  beter weer nog de mogelijkheid open om de westkust (met Haast, Fox Glacier en Greymouth, Arthur Pass) te doen. We staan vandaag 4 februari weer op de Kiwi camping in Wanaka; volop in de stralende zon.