kiwi wili een dol fijne dag

We gaan vandaag (17 januari) op dolfijnen tour. Tussen de middag verzamelen we ons bij de touroperator Encouter Kaikoura. We komen eerst in een gelikte kamer om een video te bekijken. Het blijkt dat we een tour hebben met dolfijnenzwemmers en dolfijnenspotters. We horen tot de spotters. Er zijn een aantal regels maar het belangrijkste is wel dat het hier om wilde dolfijnen gaat, die soms zin hebben om in de buurt van mensen de spelen en te zwemmen en soms niet. “Wees dus niet teleur gesteld als de dolfijnen geen zin hebben” is de boodschap. De zwemmers hijsen zich in wetsuits. Met een bus gaan we naar de South Coast, waar een kleine haven is.

Er wordt uitgelegd dat de dolfijnen graag bij Kaikoura komen omdat  daar in het water een hele diepe trog zit, wel 2 km diep, op een paar kilometer uit de kust van South Bay. De dolfijnen jagen ’s nachts op voedsel, er is hier voldoende plankton en er zijn kleinere vissoorten. Dat is de reden dat ze hier op deze plaats gespot worden, net als de walvissen die dieper in de trog jagen op voedsel.

We varen ongeveer een half uur tot 3 kwartier en komen dan in het gedeelte waar ’s morgens dolfijnen gezien zijn. Een eenling (dolfijn) wordt met rust gelaten, ze zoeken naar een groep. In zo’n groep zitten altijd wel een paar ‘spelers’, die het leuk vinden om met mensen te spelen/zwemmen. En ineens zien we een groep en wat voor één.

Minstens honderd bij elkaar. De gids zegt dat het 4-500 zijn. 1/5 komt slechts boven water. Er zitten baby’s bij die in december geboren zijn. Soms zien we er onder water eentje.

Het zijn Dusky dolfijnen; ze komen in groepen voor maar ze leven individueel.

Ze worden tussen de 20 en 30 jaar oud. Dusky’s zijn de acrobaten onder de dolfijnen. Ze wegen tussen de 70 en 100 kilo. In dit gebied van Nieuw Zeeland is dit de “common”dolfijn.

We naderen de groep en onze zwemmers mogen van boord.

De spotters kunnen een mooi plekje zoeken voor het maken van foto’s.

Dit is trouwens moeilijker dan je zou denken. We hebben samen meer dan 300 foto’s en er zijn er 20 overgebleven om bij dit verhaal te laten zien.

Een dolfijnen sprong gaat zo snel dat je vaak te laat bent.

Op een bepaald moment geef ik (Li) het op, ik ga vooral kijken en bijna kinderlijk genieten van de gekke capriolen die ze maken. Ik zit op het voordek samen met 2 kinderen en hun moeder.

We hebben de grootste lol als ze proberen de boot bij te houden en steeds naast ons omhoog komen.  

De zwemmers gaan in totaal 5 keer in het water en zwemmen dan tussen een aantal dolfijnen in. Ze proberen door mee zwemmen en soms duiken contact te leggen. Ze mogen de dolfijnen niet aanraken, het gaat dus om zwemmen tussen de dolfijnen. Een paar dolfijnen blijven bij de zwemmers, de rest van de groep gaat verder met hun spel van zwemmen en duiken. Ze hebben er zin in. Steeds gaat de boot een stukje verder om bij de grote groep dolfijnen in de buurt te komen.

Voldaan varen we om vier uur terug, we hebben ongelooflijk veel dolfijnen gezien. Er zijn ook twee korte video's te bekijken.

Met een pilsje en een wijntje vieren we deze dol fijne dag.