kiwi wili art deco

We zijn sinds 2 januari in Napier, een stad aan de oostkust. Eerst zouden we bij Lake Taupo blijven, maar het weer was omgeslagen in het hoger gelegen gebied Tongariro. Regen en laaghangende bewolking werd voorspeld tot donderdag. Toppen van bergen zijn dan niet zichtbaar en een geplande route naar nog actieve vulkanen kon niet doorgaan. Alle gids- en transfertochten waren afgelast.

Napier is vooral bekend om het centrum waar veel gebouwen in Art Deco stijl zijn gebouwd, of beter gezegd herbouwd. Op 3 februari 1931 werd o.a. Napier getroffen door een grote aardbeving, in kracht (7.8) gelijk aan die van Kaikoura (december 2016). Een groot deel van het laaggelegen deel van de stad werd verwoest, er waren veel slachtoffers (258) en na de beving brak er brand uit.

De beving was zo hevig, dat de aardbodem in dit gebied twee meter omhoog kwam. Een groot lagunemeer werd daarmee in één klap land.

In de stad kwamen een twintigtal voortvarende architecten, waaronder Louis Hay, met een plan om de stad te herbouwen in de toen in de mode zijnde Art Decostijl.Thorps Building is o.a. door hem ontworpen.

Het gezichtsbepalend Masonic Hotel (Prouse & Wilson) staat aan de Marine Parade.

Met aan Hawkes Bay kant de Colonnade (J.T. Watson).

Hier bevindt zich ook een muziekkoepel , toepasselijk Soundshell (geluidschelp) genoemd.

In het Art Deco Centrum zien we een film over de ramp. Het is indrukwekkend en boeiend met ook bewegende beelden uit die tijd.  Een belangrijke factor in de snelle hulp was de aanwezigheid van een fregat Veronica van de Nieuw-Zeelandse Royal Navy. De communicatie met de buitenwereld  en distributie van hulpgoederen kwam daardoor snel op gang.  Er was voldoende arbeidskracht en er waren ondanks de crisistijd voldoende grondstoffen. Binnen een jaar was het centrum al weer deels herbouwd, zoals blijkt uit de jaartallen op de gevels.

Een van de weinige gebouwen die na de aardbeving en brand nog overeind stonden was van fotograaf Hurst, die direct na de aardbeving met fototoestel en filmcamera de eerste beelden na de ramp vastlegde. Zijn materiaal is verwerkt in "The day that changed the bay".  Zijn logo als hommage:

Veel Art Deco-gevels bleven gespaard ondanks de vernieuwingen  voor winkels en kantoren. In 1985  werd een Trust opgericht die de gevels beschermde. Er werd gestart met een op  tv en in film gepromote wandeling, ‘Take a walk through Art Deco Napier’,  een activiteit die inmiddels een vaste toeristenroute is geworden.

Een poging om Napier op de Unesco World Heritage lijst te krijgen mislukte, maar er is nog veel te beleven. Dit in tegenstelling tot Hastings (dat ook in het rampgebied werd getroffen), waar een redelijk saai, volgens Amerikaans stratenpatroon, centrum is herrezen. Midden februari zijn er in Napier de Art Deco dagen, waarbij auto’s en kleding uit die tijd een rol spelen. 

Mooie naar buitenkomende erkers troffen we aan boven het gebouw van de vroegere apotheek. 

Bij een aantal gebouwen is de totale frontgevel nog helemaal in stijl, zoals bij Tobacco Company en Halsbury Chambers.

Van veel gevels zijn alleen de bovenverdiepingen  in stijl gebleven. Het Criterion Hotel heeft niet meer de welgestelde bezoekers, maar is nu backpackhotel. 

Tot slot in plaats van auto's uit de 20-er en 30-er jaren, plaatsen we  een foto van een wandelwagen in stijl.