Het avontuur Marokko is ON, deel 2

Zodra we bij de ferry komen moeten we wachten tot de tickets gechecked worden. Ondertussen komt het nodige langs:

Een man meldt zich bij Wim aan het raampje. Hij steekt een vieze hand met daarop smerige half gedroogde dadels naar binnen. Hij zegt 's'il vous plait' en wil een fooi. Resoluut zeggen we nee en verwijzen hem naar onze Marokkaanse vriend voor een bijdrage.

Een mevrouw met een bundeltje papieren tikt op het raam. Registreer auto voor Marokko voor U. Anders probleem met douane. Wim zegt dat we het zogenaamde invoerformulier al hebben. Niet goed meneer. Problemen. Wim laat het formulier zien: echt niet goed meneer. Wim laat haar nogmaals zien dat het een gedownload formulier is. Ok sir. €10,00 verdiend, zegt Wim.

We gaan aan boord en de ferry vertrekt. De douanecontrole gebeurt op de ferry. We krijgen stempels in ons paspoort. Yes, dat is in de pocket. Er is driftig heen en weer geloop van crew. We varen langs de rots van Gibraltar. Mooi om te zien bij ondergaande zon. De boot mindert duidelijk vaart. Dat merken we. Bij de passencontrole is er iemand ontdekt die Marokko niet in mag. We meren af bij de kade vlakbij de vuurtoren van Gibraltar. De persoon moet van boord. In gebrekkig Engels horen we dat de kapitein begrip vraagt voor de vertraging.

Het gaat laat worden, zeggen we tegen elkaar. Zodra we de haven uiteindelijk uit zijn is het tijd voor een biertje en wijntje. Afrika we komen eraan.

Varenderweg wordt het ons duidelijk dat we niet naar Tanger haven, maar naar Tanger Med gaan. Dat is ongeveer 50km van de stad. Dan was ons open ticket dus niet voor Algeciras. De meneer bij de kiosk wordt bedankt. Vreemd ook dat niemand die ons ticket heeft gecontroleerd daarop gelet heeft. Maar daarom niet getreurd: als we op tijd zijn kijken we naar een hotel via Booking.com is ons voornemen. Ferry FRS, waarmee wij varen, heeft geen wifi aan boord, dus we wachten tot we in de haven zijn.

Onze overtocht blijkt al met al 3 uur te duren in plaats van 1,5-2 uur. Het is bijna 10 uur als we van boord gaan. Op een berg is een arabische tekst geprojecteerd: welkom in Tanger, of zoiets. Mooi zeggen we, maar het zal nog even duren voor we echt in Marokko zijn.