kiwi wili sterrenkijken

Dinsdagmorgen 27 december zijn we van Tauranga naar Whakatane gereden, dat ook aan de Bay of Plenty ligt. We kiezen voor het Holiday Park vlakbij het centrum. We krijgen een folder en plattegrond. Daarop staat een sterrenwacht aangegeven die iedere dinsdagavond geopend is. We vragen aan de eigenaresse van het park of ze dan ook vanavond de 27e open zijn.

Een verbaasde reactie van de mevrouw. We don’t have that here. Wij leggen uit dat op haar eigen plattegrond een sterrenwacht staat. Nooit van gehoord is haar reactie. Vervolgens is ze een en al vriendelijkheid. Ze leest de tekst. We laten haar op de kaart zien dat de sterrenwacht op de heuvel ligt. Ze biedt aan te bellen. Binnen twee minuten weten we dat we welkom zijn.

Om half 8 zijn we bij de koepel van de Astronomical Society. Eén van de vrijwilligers, Keith verwelkomt ons en legt ons uit dat ze ook een seismologisch station zijn. Eén dat de laatste aardbevingen mee registreerde. Vervolgens komt een andere vrijwilliger, Ian, met een wereldbol en legt ons uit dat we nu ‘op de top’ van de wereld staan. Hij draait de aardbol om zodat Nieuw Zeeland boven komt te liggen. We zijn met nog een Europees stel (uit Zwitserland) en maken hem lachend duidelijk dat we dat thuis moeilijk uit kunnen leggen.

Na een verhaal over de zon, de planeten, sterren, red dwarfs en lichtjaren gaan we mee naar de telescoop. Die staat op Venus gericht die ook goed zichtbaar is met het blote oog aan de westelijke avondhemel. Door de telescoop zien we de planeet niet alleen veel duidelijker, maar ook dat hij net als maan schijngestalten heeft. De helft is maar verlicht. Het is dan nog niet donker.

We gaan naar een projectieruimte waar we filmpjes te zien krijgen over de satellieten in de ruimte en tot slot over de betekenis van satelliet Kepler die op zoek is naar een vergelijkbare planeet als onze aarde.  De sessie duurt te lang en ondertussen is het donker. We gaan terug naar de telescoop. Inmiddels zijn er wat meer vrijwilligers van de astronomenclub. We krijgen prachtige beelden te zien van Orion, een sterrennevel Tarantula, een samenklontering die ze Gold Lock (Goudhaartje) noemen, nogmaals Venus maar nu met vergrotende lens, de Melkweg die zich duidelijk aftekent, een satelliet die langs de hemel scheert. Wat volgt is een wat vermakelijke chaotische samenspraak van de verschillende clubleden die allemaal tegelijk hun verhaaltje kwijt willen aan ons groepje van 10 belangstellenden.  Ondertussen wordt de telescoop verschillende malen opnieuw ingesteld. Het is verbazingwekkend hoeveel meer sterren we aan de zuidelijke hemel zien. Helaas is het Zuiderkruis nog niet te zien. Dan moeten we om 4  uur vannacht kijken. Dat zit er niet in. Om half elf nemen we afscheid van de enthousiaste vrijwilligers.

   van facebook pagina 

A good turnout from international visitors and for once the skies cooperated. Members Keith. Charlie, Ian and myself entertained.
From Left are: Win and Liesbeth, (Holland) Matthias and Sonia, (Switzerland) Glenis, Finn, Susan. lynn and Vere, (Brisbane) It was a memorable experience for all. Especially our northern visitors to see the wonders of the Southern Skies.

De volgende morgen vertelt Wim aan de eigenaresse van de camping dat het heel interessant was. Ze vraagt hoeveel het kost, 15 NZD, en zegt ‘oh very cheap’. ‘Maybe i will have to go there too.’