Geen stroom

Geen stroom

Als Wim zondagmorgen op de camping in Merzouga  in het toiletgebouw is, is er geen stroom. Dat komt vaker voor. Iemand heeft de automaat voor de stroom, die gewoon los hangt buiten, uitgeschakeld. Of het is ‘vanzelf’ gebeurd doordat de boilerverwarming en een aantal aansluitingen voor campers op dezelfde automaat zitten.  Overbelast. Wim informeert en krijgt te horen dat er helemaal geen elektriciteit is. Uitgevallen in het hele dorp.  Geen elektra betekent cash afrekenen. Maar ook: geen warm water, niet douchen, onze haren zitten vol zand en onze oren ook. Daar kun je mee leven.

We gaan op weg. We hebben benzine nodig voor de rit naar Zagora en cash. De benzinepomp in het dorp werkt niet, de pinautomaat ook niet. Tuurlijk, geen stroom. Duurt een paar uur zeiden ze op de camping. Dan maar in het volgende dorp opnieuw proberen. Maar ook daar geen elektriciteit. Waar doen we wijs aan? We hebben te weinig benzine om naar Zagora te rijden. We staan in Rissani. Daar is de zondagse souk (markt) aan de gang. Die maar eerst bezoeken, dan opnieuw kijken. Zal toch een keer weer in orde komen. De souk is een kleurrijk geheel. Veel mensen brengen hun waren op brommers, met ezels, met paard en wagen. Er is van alles te koop. Er is ook een overdekt gedeelte. We lopen rond, genieten en maken foto’s. Het is letterlijk en figuurlijk geen vetpot, dat kun je zelfs aan de paarden en ezels zien. We zien dat bij de café’s nog steeds geen stroom is.  Een vriendelijke agent vertelt waar we in Rissani een benzinepomp kunnen vinden. Maar ook die heeft geen stroom. Vrachtwagens staan in de rij en de pompbediende zit in de schaduw. ‘C’est la vie’. De hele of de halve provincie zit zonder stroom.  En tsja, op zondag werken de overheidsinstanties niet, de rest wel.

We beslissen naar Erfoud te rijden. Dat is een korte afstand. Onderweg benzinestations die ook op stroom wachten. Ook als we Erfoud binnen rijden is er geen stroom. Pinautomaat werkt niet, de stoplichten niet.  Maar er is één pomp waar getankt kan worden. Die heeft wellicht een eigen aggregaat. We betalen met euro’s. Dan gaan we nog naar Zagora. Het is inmiddels bijna 13.00 uur, maar het moet nog kunnen. We gaan op weg met de nodige vertraging en nog steeds zonder cash DH. Want als we weer door Rissani rijden is er nog steeds geen stroom. Het landschap is afwisselend. We rijden door de Draa vallei. Veel oases en palmen.  Heel mooi traject wat we herkennen van twee jaar geleden.  Aan het eind van de middag zijn we in Zagora. We kiezen voor camping ‘Les jardins de Zagora’. En zoals de naam zegt we staan in een ommuurde tuin naast een in januari rijk bloeiende bougainville. Het is opvallend minder koud in Zagora.