Novgorod

19 juni 2019 - Veliki Novgorod, Rusland

We zijn de grens over en rijden door eindeloze bossen en over lange kaarsrechte wegen. In Pskov stoppen we even om roebels te wisselen en wat inkopen te doen. Daarna volgt een bijna eindeloze weg naar Novgorod. Grote delen van de weg zijn in slechte staat. Hard en op de linkerbaan rijden doen Russen voor ons als er geen tegenliggers zijn. Wim volgt ze trouw. We naderen Novgorod en zoeken een camping. Dat blijkt lastig. Alleen bij een hotel kan een parkeerplaats worden gebruikt. Het hotel ligt achteraf en afgelegen aan een eenrichtingverkeer weg. Tegenover het hotel ligt een Slavisch openluchtmuseum. We kijken even bij de ingang, maar Erve Kots in Lievelde heeft meer te bieden. Het hotel is luxe en heeft een prachtige tuin. Er zijn geen aparte toiletten, die mogen in het hotel worden gebruikt. Water is geen aparte voorziening, dat pak je uit de Gardena tuinhaspel. Elektra is geen probleem, dat vindt u in het kleine gebouwtje. Wim opent de deur en komt in een zwart beroete ruimte waar de stooklucht je tegemoet komt. Hij waant zich even bij zijn eigen kachel.  Er is één stopcontact vrij. Wij staan. Naast onze huifkar is de groentetuin die alles levert voor het menu. En we hebben de rookhut van het personeel naast ons. Dat is minder want de privacy wordt daardoor van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat een stuk minder. We zijn de enige kampeerders, dus genoeg bekijks.

Novgorod heeft een oude vesting, een uit rode baksteen opgetrokken hoge muur met twee poorten:  het Kremlin van Novgorod. Meerdere steden hebben hun Kremlin. Het verhaal gaat dat bij de start van de bouw van de Kremlinmuur onder de eerste grote stenen een baby levend begraven werd. Dus ook waar wij lopen. Een vreemd gevoel bij een vreemd ritueel. Het Novgorod Kremlin is halfrond van vorm en beperkt van omvang. Ter nagedachtenis  aan alle slachtoffers is er een ‘Eeuwige Vlam’ waarbij in ovaalvorm grote kleurrijke (wit, blauw, rood) kransen staan. Dichterbij komend blijken ze van plastic. Ter gelegenheid van het 1000 jarig bestaan van Novgorod (in 1862) is een groot Millennium moment opgericht. Tonnen staal, met versieringen, ter eer en glorie van de stad en de geschiedenis.

Beroemd is de Sophia kathedraal die in het Kremlin ligt. Er zijn oudste iconen van Rusland te bezichtigen. Een duidelijke uitleg over de iconengalerij is aanwezig. We zijn kort na Russisch Orthodox Pinksteren en berkentakjes zijn nog overal aanwezig. We zijn boffers vandaag. Als we binnenkomen is er een ceremonie in één van de nissen. Prachtig gezang, afwisselend door de voorganger en de (voornamelijk vrouwelijke) kerkgangers. Het is een cadeautje, dat het bezoeken van deze kathedraal een extra dimensie geeft. We zien hoe de voorganger bij het afsluiten iedere gelovige de zegen geeft, waarbij de kerkganger het kruis kust. Als de voorganger (in prachtig groen gewaad en met groene mijter) door de deur van het groot iconentableau gaat, kust hij de deur: het ritueel voor de overgang van de wereld naar het hemelrijk.  Een aantal nissen in de kathedraal mogen we niet in. De iconen zijn prachtig.

Na de kathedraal hebben we het Aartsbisschoppelijk Hof  bezocht. De suppoosten (allemaal oudere dames) zijn behulpzaam en vriendelijk. Ook al spreken ze geen Engels, ze maken duidelijk hoe dingen werken of bedoeld zijn. Het museum heeft een grote collectie. Het is in Novgorod meer  zilver dan goud wat blinkt. Het zilverwerk is van zeer hoge kwaliteit en heel fijn bewerkt. Prachtige covers van iconen en bijbels, mooi bewerkte bisschopsstaven en mijters. Op een aantal plafonds zijn oude muurschilderingen weer zichtbaar gemaakt. Wim gaat tot vermaak van de suppoost op de grond liggen om een goede foto te maken. We wandelen verder over het terrein, langs de klokkentoren en door de poort naar de rivier, waar het gezellig druk is en met dit mooie weer gezwommen wordt  Aan de overkant van de rivier ligt Novgorod. De historie van de brug hangt er alleen in het Russisch.

Voldaan dat we Novgorod op ons lijstje hadden rijden we verder. Liesbeth heeft gelezen dat we onderweg langs een paleis van een zoon (Paul) van Catharina de Grote komen. We vinden Pavlovsky op de kaart. Niet veel verder ligt een camping. Dat wordt een mooie combinatie. Het sluit om 5 uur, maar we kunnen het nog bekijken. We vallen met onze neus in de boter. Een ‘graduation’ van de Matrozen van de Russische Navy vindt op het grote plein plaats. We zien matrozen met 2, 3 , 4 en 5 strepen in gelid afmarcheren. En een Admiraal met veel medailles: ‘hij loopt er bijna krom van’ zegt Liesbeth.  Een grote ceremonie is net beëindigd. Het paleis was al die tijd afgesloten voor bezoek. We kunnen nog het paleis in, zonder gids. Het paleis is mooi en er is veel namaak. Bij de restauratie zijn sommige muren en plafonds (na de vernietiging door de Duitsers) nep geschilderd. Ornamenten zijn niet 3-D, maar plat. Niet in de grote zalen, maar wel in veel tussenruimtes en passages. Toch krijg je een geweldige indruk van de luxe in die tijd: een Romeinse zaal, een Griekse zaal, een Egyptische zaal. Twee eetzalen compleet ingericht en gedekt. Bij sommige reproducties hangt een ‘In Memoriam door Wereldoorlog II’ met een foto van het oorspronkelijk stuk. Bijzondere vermelding voor een voorwerp, zeggen we tegen elkaar.

Het paleis ligt in een groot park en staat bij veel Russen op ‘een dagje uit’ lijst. Je kunt er paardrijden, vissen, roeien. Om het immense park te kunnen zien zijn er fietsen te huur. Voor kinderen is er een springkussen (we wanen ons even in West Europa). Ondertussen is het 6 uur. Vanwege de ‘graduation’ blijft het park langer open. Wij gaan de camping zoeken. We gebruiken de GPS coördinaten, maar op de snelweg moeten we dan afslaan op een plek waar in geen velden of wegen een zijweg of afslag te bekennen is. Met enige vertraging en een grote omweg komen we bij een camping die alle voorzieningen heeft. En van een fantastisch niveau. Met op loopafstand een restaurant wat -zo blijkt de volgende dag- door één en dezelfde familie wordt gerund. Vriendelijke en gastvrije mensen. Het meisje dat ons helpt zegt dat ze geen  registratie voor ons paspoort heeft. Wij leggen uit dat we dat nodig hebben bij het verlaten van Rusland. Een Nederlander (!) die naast ons staat vindt het allemaal overdreven. We leggen hem uit dat we dat dringende advies van het Consulaat en onze Russische reisagent gekregen hebben. De volgende morgen komt de eigenaresse van het totale complex. Zij weet wat we bedoelen en regelt het snel en goed. Onze buurman, die het kennelijk niet helemaal vertrouwde heeft een Ests vriendje gebeld, die niet goed weet waar de klepel hangt. Want het antwoord luidde: de camping registreert, dat is voldoende. We zullen niet meer horen hoe de passage van onze landgenoot bij de terugreis afloopt. Op onze volgende stop in Sint Petersburg krijgen we de  bevestiging van de noodzaak van deze extra registratie.

De camping ligt aan de rand van een ski- en langlaufpiste. De gebouwen worden in de winter gebruikt voor de ski-activiteiten. We realiseren ons dat we al zo noordelijk zitten dat er hier ’s winters altijd een goed pak sneeuw ligt. We blijven  een dag extra op de camping  om onze wasjes te doen en bij te komen van onze eerste ‘rally’.

Fotó's in map Novgorod

Foto’s

4 Reacties

  1. Thijs:
    27 juni 2019
    Linkerbaan daar zijn jullie goed in :) en klinkt als een mooi gebied voor langlaufen maar om daar nu met een tentje te staan.... brrr....Fijn reis naar "hero city" St Petersburg!
  2. Jo Huijsman:
    27 juni 2019
    Lekker even een pauze op een luxe camping.
  3. Elly:
    1 juli 2019
    Wat is het allemaal indrukwekkend, ik zit er van te genieten, achter mijn computer, en ben
    heel erg benieuwd naar jullie volgende belevenis.

    Groet,
    Elly
  4. Jannie en Jan Keijzer:
    4 juli 2019
    Beste Ria en Wim,

    Via Hans Prince, die ik belde in verband met het overlijden en begraven van oom Piet, hoorde ik dat jullie in Rusland zijn. Hans heeft vervolgens jullie reisverhalen naar mij doorgestuurd. Heel boeiend.