Afsluiting van onze tocht rondom en door  het Atlasgebergte

We zijn na onze ervaring in het aardbevingsgebied vier dagen in Marrakesh gebleven. We zijn al een aantal keren in Marrakesh geweest. We hadden het plan een museum (Dar Si Said) te bezoeken, maar dat bleek tijdelijk gesloten te zijn. We hebben door de Medina (de oude ommuurde stad) geslenterd en kwamen onder andere door de Joodse wijk. Het blijft indrukwekkend en mooi. We besluiten richting Tanger te rijden, die stad hebben we nog niet eerder bezocht.  Wim vindt een camping bij een grote lagune Merja Zerga. En daar is ook de mogelijkheid de vogels te spotten. Dat lijkt ons een ideale plek. Het is een lange (snelweg) rit via Casablanca. Het landschap wordt naarmate we de kust naderen steeds groener.

Als we bij Moulay Bousselham komen rijden we naar Camping Flamingo, althans die proberen we te vinden. Een behulpzame dame maakt ons duidelijk dat er geen camping is waar we nu staan en met die naam. Ze praat over een andere camping, maar het blijft onduidelijk. Een buurtbewoner schiet haar en ons te hulp. Er is een camping Nid du Hibou beneden aan de rand van het dorp, bij Khalid een vriend van hem. De man, Said, kan ook een boottocht regelen. Hij kent de lagune, alle vogels en heeft een boot. We gaan op zijn aanbod in: de volgende morgen om 10 uur.

Bij Khalid vallen we van de ene verbazing in de andere. Ja we kunnen er staan. We rijden een kleine boomgaard in, waar al 10 campers staan. Gezellig, dicht op elkaar. Na ons zullen nog vier campers komen, die iedere verdere doorgang onmogelijk maken. Het is volle bak. Morgenochtend moet iedereen om te kunnen vertrekken op deze laatsten wachten. We horen dat een grotere camping geen vergunning meer heeft na de Covid. Een forse tegenvaller voor het arme vissersdorp. 

De volgende morgen rijden we naar het haventje. Een Engels stel dat ook bij Khalid stond zal met ons meegaan om vogels te spotten. De lagune blijkt de grootste van Marokko te zijn en een broedplaats voor veel watervogels. Het is eb en we kunnen op de modderplaat lopen. Veel vogels zitten in groepen  in de laag ondergelopen gedeelten.  We zien op grote afstand een zestal flamingo's. Said is een uitstekende gids. We maken veel foto’s. Het wordt een   mooie afsluiting van onze Marokko reis.

We kijken terug op een prachtige afwisselende tocht rondom en door het Atlasgebergte. We hebben veel niet zo gebruikelijke bergroutes gereden, met als hoogtepunten het Gelukkige Dal, de pasweg naar de Amandelvallei en Imilchil (met de twee bergmeren). We hebben gezien dat er nog veel onontdekte wegen te gaan zijn. En we hebben met onze Toyota huifkar meerdere pistes gereden. De vulkaankrater Siroua staat op ons to-do lijstje.

Onvergetelijk zijn de indrukken van ons bezoek met Fatima aan Amguernis en de tocht over de Tizi n’Test pas, waar we de gevolgen van de aardbeving zagen en voelden. 

Een zware tegenvaller was de ongelukkige val van Liesbeth met een zwaar gekneusde schouder en bovenarm. Maar ook dat hebben we samen overwonnen.

Ons streven om brillen, potloden, tandenborstels, haarbandjes, paracetamol uit te delen is een groot succes gebleken. In het laatste vissersdorp bleek Said veel mensen te kennen die geen geld hebben om een bril te kopen. Dat gold ook voor hemzelf, nadat hij zijn bril tijdens een boottocht was verloren. Hij heeft ons laatste pakket brillen gekregen om uit te delen. We gaan proberen opnieuw brillen te verzamelen en roepen onze volgers op mee te helpen.  Het uitdelen van groente- en fruitpakketten gaan we zeker herhalen.

We zijn  2,5 maand in Marokko geweest en hebben veel kilometers ‘gevreten’:  9331. Via verschillende kanalen hebben we veel enthousiaste reacties gekregen op Polarsteps en ons reisblog. Het reisblog is met1526 bezoekers en 21913 paginaweergaven een topper.

We bedanken iedereen voor het meelezen, meeleven en (soms) meevoelen van wat ons iedere keer weer motiveert om op deze ‘minimale’ manier te reizen en vakantie te beleven.