kiwi wili zeeleeuw albatros en pinguin

We waren in Dunedin en gingen naar het Otago schiereiland. Op de punt daarvan zit een albatroskolonie. Als we de uitleg mogen geloven is dit de enige ter wereld op het vaste land. Om de albatrossen en hun jongen te kunnen zien moet je NZD 50 per persoon betalen. We zijn het gaan bekijken en kwamen snel tot de conclusie dat we dat niet gingen doen. Je gaat met 14 personen naar de top van de klif, je mag een paar foto’s schieten en binnen 15 minuten is de groep weer terug in het centrum want dan staat de volgende groep klaar. Wij hebben ervoor gekozen de albatrossen die boven de klif uitvlogen te bekijken en fotograferen.

Het is de Royal Albatros. Ze hebben een spanwijdte van 2.50 meter. Ze kunnen lang zweven en scheren op de wind. Prachtig. We krijgen ook nog bijvangst cadeau: een aalscholver

Alex heeft ons een geweldige tip gegeven om zeeleeuwen te zien: ga naar Sandfly Beach op het Otago schiereiland. We lopen door de duinen naar het strand.

Daar liggen al de eerste zeeleeuwen te zonnen.

Na 40 minuten kom je bij een rotspunt. Daar blijken 15-20 zeeleeuwen te liggen. Eentje heeft zich helemaal lekker door het zand gerold. Die noemen we Sandie.

De zeeleeuwen zijn redelijk goed te benaderen, niet te dicht erbij (10-20 m), maar dan krijg je prachtige plaatjes.

We zitten er ongeveer 1 ½ uur en genieten. Op een gegeven moment gaat er eentje terug in de zee. Niet lang daarna zien we de zeeleeuw spelen in de branding. Wim maakt er twee filmpje van: sandie en surfen op de golven. Het geeft heel veel voldoening dit op eigen initiatief te kunnen doen, zonder dat we in een groep door een gids worden verder geloodst. In alle stilte. 

Hetzelfde geldt voor de geelogige pinguïns.

Het is een kleine pinguinsoort. Daarvan zijn er nog weinig. Er zijn tours die naar een beschermde broedkolonie gaan. Dan loop je gecamoufleerd tussen  strobalen door te kijken naar de pinguins, die daar worden ‘gehouden’ om jongen te ‘kweken’. Wij hebben in Oamaru op een uitkijkpost anderhalf uur lang harde en koude wind getrotseerd om te kunnen zien hoe deze pinguïns uit het water komen om tussen de begroeiing hun jongen te gaan voeren. Je moet op grote afstand blijven (200m), langzaam bewegen en niet te hard praten. Toch slagen we erin 3 pinguïns  te zien, waarvan er twee konden worden vastgelegd. Niet helemaal scherp, maar wel herkenbaar.

Achteraf horen we dat de kolonie bij Oamaru sterk terug gelopen is. Wij hebben geboft.