Algarve

15 februari 2018

We rijden Spanje uit en komen in de Algarve: groener, weelderiger, en zo te zien ook warmer. De witte en roze bloesem van de amandelbomen zien we voor het eerst. We vinden de Algarve mooier. We gaan naar Albufeira. Daar overwinteren vrienden, Anneke en Dirk. We staan op een camping waar ook massaal overwinterd wordt. Het lijkt op sommige veldjes een Engelse kolonie. De ene stacaravan is nog 'bigger' dan de andere. Het summum is een mobiel home met uitschuifpuien.

We gaan bij AnDi op de koffie. Gezellig even bijpraten. We hebben gepland de volgende dag naar Kaap San Vincente te gaan. Maar door slecht weer blijven we in Albufeira. Als de lucht wat op klaart verkennen we Albufeira, de oude stad, het strand, de Marina en een leuk restaurant met uitzicht op zee. Albufeira is een levendige en gezellige stad is onze indruk. Een goede plek om de winter te overbruggen. Niet voor ons, maar dat zijn onze keuzes.

Op zaterdag gaan we naar de westkaap, Cabo San Vincente. De vuurtoren staat daar al eeuwenlang en was er al toen Columbus zijn ontdekkingsreizen startte. Voor we de.kaap bezoeken, gaan we naar Lagos. Een havenstad waar een standbeeld van Hendrik de Zeevaarder staat. Door diens bemoeienis zijn de ontdekkingen gestart.

Bij de tourismo worden we wijzer. We lezen in onze reisgids dat Hendrik uit een naburig dorp, Sartres, zou komen. Geen sprake van, is het antwoord van de informatrice. Hendrik komt uit Porto als zoon van koning Jaoi I. Hij is een prins maar werd naar het zuiden gestuurd omdat hij niet langer in Porto kon blijven. Hendrik 'viel op mannen', vertelt de mevrouw met een glimlach. Een standbeeld staat in Lagos en bij de vuurtoren (waar hij een woning had).

Een tweede mythe wordt ook opgeklaard: Hendrik is, in weerwil van zijn naam de Zeevaarder, nooit op zee geweest. Hij was door zijn vader aangesteld als gouverneur en had nauwe banden met de rijke Christusorde. Bovendien was hij een groot sterrenkundige. Hij had berekend en beredeneerd dat er meer vreemde kusten waren. Voor schepen, uitgerust door en onder de vlag van de Christusorde, werd tegen hoge beloning bemanning geronseld. Doodsbang ging men ter zee want men dacht toen nog op enig moment van de platte pannenkoek af te vallen. Of dat de zee naarmate men verder voer kokend heet zou worden. De tochten hadden succes want naast nieuwe Afrikaanse gebieden werd zo ook Brazilië bereikt. Lagos werd een belangrijke stad voor de aanvoer van specerijen. De keerzijde is dat het ook de eerste slavenmarkt was. Lagos is nu een gezellige plaats, met veel vertier en toeristen.

Onder leiding van Hendrik de Zeevaarder werd er geïnvesteerd in versteviging en bescherming van de handel. Daarvoor waren wallen, forten en vuur- en wachttorens in die tijd onmisbaar. In Lagos zijn van de oude muur en het fort nog restanten. Cabo San Vincente wordt al bij de Romeinen als heilige plaats met menhirs genoemd. Voor de Grieken was het een plaats van 'serpenten'. De eerste vuurtoren is op de resten van een klooster gebouwd. De huidige toren is 150.jaar oud. Bij Sagres ligt een oud (moors) fortbolwerk dat door Hendrik werd uitgebouwd. Er was een groot windkompas ontwikkeld om de navigatieplannen uit te voeren. Hendrik liet een kapel bouwen. Het fort en de vuurtoren liggen op 60m hoge kliffen. Door de aardbeving van 1755 werd schade aangericht, maar de daarop volgende tsunami met hoger golven was verwoestend. Er resteert een immens platform hoog boven de zee. Waar net als bij de kaap altijd veel wind staat.

De schepen die werden uitgestuurd hadden altijd een aantal cartografen aan boord. Opdracht was niet alleen nieuw land te ontdekken, maar het ook in kaart te brengen. De Portugese cartografie uit die tijd is zeer gedetailleerd zoals blijkt uit prenten op een tentoonstelling in de vuurtoren.

We rijden door prachtig afwisselend landschap langs de westkust naar het noorden. Portugal en zeker de Algarve vinden wij vele malen mooier dan grote delen van Zuid Spanje. We maken een tussenstop op een camping en gaan zondag door naar Lissabon. We kiezen opnieuw voor de kustroute. We komen langs de delta van de rivier de Sado. Het is hoog water waardoor we minder zien van de vogels en lagune. Wel worden we meermalen getracteerd op bloeiende mimosa. Meer noordelijk komen we in duingebied waar de duindoorn in bloei komt. We steken bij Troia met een veerpont over naar Setubal en rijden door naar Lissabon. De camping is luxe ingericht, ligt centraal en tussen twee drukke verkeersaders. We kunnen met OV naar Lissabon.

Foto’s

3 Reacties

  1. Jeanette de Vries:
    16 februari 2018
    Wat heerlijk nog een hoop moois te zien in lenteachtig weer.
    Geniet ervan!
  2. Hanneke:
    16 februari 2018
    Portugal heeft al jaren geleden ons hart gestolen. Al die vergane glorie en die ontzettend aardige mensen! Lissabon kennen we nog niet, maar als jullie verder naar het noorden gaan: het kasteel van de tempelridders in Tomar. Wij waren er op een maandag. Dan zijn de meeste winkels dicht en komen er geen toeristenbussen. Wij hadden het kasteel bijna voor ons alleen toen. Alcobaca, Batalha, en als je in Coimbra komt probeer dan of je de universiteitsbibliotheek kan bezoeken. je weet niet wat je ziet! Fatima is weer iets totaal anders, beetje vreemd zo'n bedevaarsoord maar we vonden de moderne kathedraal ook heel mooi. Heel veel plezier!
  3. CA Smit-Ruitenberg:
    16 februari 2018
    Had ik verwacht Liesbeth dat je vandaag al weer in Harderwijk zou zijn, we hebben je gemist. Maar zo te lezen hebben jullie het nog steeds naar je zin. Geniet er van met Wim.